Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απόψεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απόψεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2020

Επαναλειτουργία υποστηρικτικής δομής Δήμου Ιλίου και ΓΣΕΕ για δωρεάν πληροφόρηση και συμβουλευτική συνταξιούχων, εργαζομένων και ανέργων


Μετά την αναστολή λειτουργίας λόγω των περιοριστικών μέτρων, ο Δήμος Ιλίου ενημερώνει ότι επαναλειτουργεί η υποστηρικτική δομή πληροφόρησης και συμβουλευτικής συνταξιούχων, ατόμων πλησίον της σύνταξης, εργαζομένων και ανέργων του Δήμου σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ.
Η υποστηρικτική δομή ξεκινά και πάλι τις συναντήσεις, κατόπιν ραντεβού, από τη Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020 και ώρες 16:00 έως 20:00, όπου Νομικοί Σύμβουλοι και Σύμβουλοι Απασχόλησης θα βρίσκονται στο Δημαρχείο Ιλίου, στον 4ο όροφο, προκειμένου να παρέχουν ΔΩΡΕΑΝ υπηρεσίες εξειδικευμένης πληροφόρησης και επαγγελματικής συμβουλευτικής.
Συγκεκριμένα, θα υποδέχονται και θα επεξεργάζονται ερωτήματα που αφορούν το εργατικό δίκαιο (συμβάσεις, αποδοχές, άδειες κλπ.) και το δίκαιο κοινωνικής ασφάλισης (θεμελίωση και κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, συντάξεις χηρείας, συντάξεις αναπηρίας, πλήρεις και μειωμένες συντάξεις, απασχόληση συνταξιούχων κλπ.).
Οι συναντήσεις θα πραγματοποιούνται σε ατομικό επίπεδο, τηρώντας τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας, για το λόγο αυτό οι παρευρισκόμενοι, εκτός της τήρησης της επιβαλλόμενης απόστασης, θα πρέπει να διαθέτουν γάντια και μάσκα.
Για περισσότερες πληροφορίες, και ραντεβού κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να επικοινωνεί με το Κέντρο Κοινότητας και συγκριμένα με την κυρία Χριστιάννα Τσουλούφη στο τηλέφωνο 2132030007 & 2132030011, εργάσιμες ημέρες και ώρες 08:30 έως 14:00.


Τετάρτη 13 Μαΐου 2020

Δ. Ευαγγελίδης: Θέλουν τάξεις «Big Brother» με εκπαιδευτικούς αποφοίτους κολεγίων «Σκοιλ Ελικικού»

Στην αρχή πέρασαν νόμο που εξισώνει τα πτυχία των δημόσιων πανεπιστημίων με αυτά των ιδιωτικών κολεγίων. Έτσι, ο τάδε που έχει «μπάρμπα στην Κορώνη» και «γεμάτο πορτοφόλι» θα τελειώνει κάποιο ιδιωτικό κολέγιο τύπου «Σχολή Σκοιλ Ελικικού» - για να θυμηθούμε και την πρόσφατη παρωδία με την τηλεκατάρτιση - και μετά θα μπορεί να μπαίνει στις τάξεις και να κάνει μάθημα στα παιδιά μας.

Στη συνέχεια αποφάσισαν πως εν έτει 2020 και εν μέσω πανδημίας αυτό που λείπει από το δημόσιο σχολείο είναι να αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη από 22 σε 26. Είναι σαν να λες «λαμβάνω μέτρα για να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις του μέλλοντος, γυρνώντας πίσω στο 1960». Χώρια από τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που θα απολυθούν με αυτό το μέτρο.

Μετά, ξαφνικά, η Υπουργός «εντόπισε» το πρόβλημα της εκπαίδευσης στη χώρα στα Επαγγελματικά Λύκεια. Έβαλε ανώτατο όριο έγγραφης σε αυτά τα 17 έτη, αποκλείοντας έτσι χιλιάδες μαθητές ανά έτος από τα δημόσια σχολεία και την τεχνική, επαγγελματική εκπαίδευση.

Και το έκανε αυτό - λέει η Υπουργός - «για να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα ενδοσχολικής βίας μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων μαθητών». Καταλαβαίνει η κα Υπουργός ότι με τέτοια γελοία επιχειρήματα δεν μπορεί να πείσει κανέναν; Στο χωριό μου πάντως όλο αυτό θα το ονόμαζαν - χωρίς δεύτερη σκέψη - «στέλνω πελατεία στα ιδιωτικά ΙΕΚ».

Τώρα, η κα Υπουργός κατέθεσε τροπολογία που επιτρέπει τις κάμερες μέσα στις τάξεις στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης των προκλήσεων της πανδημίας. Κάμερες στα σχολεία χωρίς καμιά δικλείδα ασφαλείας. Λες και μαθητές και εκπαιδευτικοί συμμετέχουν στο Big Brother ή σε κάποιο άλλο reality show.

Αλήθεια η κα Υπουργός άλλη δουλειά εκτός από το να υπονομεύει το δημόσιο σχολείο δεν έχει; 


* Ο Δημήτρης Ευαγγελίδης είναι μέλος της δημοτικής κίνησης «Αλληλέγγυα Πόλη – Συμμαχία για το Ίλιον» και της Α/βάθμιας Σχολικής Επιτροπής του Δήμου Ιλίου.

Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

Δ. Ευαγγελίδης: Υπουργείο και Δήμος να σκύψουν άμεσα πάνω από τις ανάγκες μαθητών και εκπαιδευτικών στο Ίλιον για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση

Δήλωση του Ευαγγελίδη Δημήτρη, μέλους της Α/Θμιας Σχολικής Επιτροπής του Δήμου Ιλίου, για την άμεση παροχή φορητών υπολογιστών σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Οι έκτακτες συνθήκες που έφερε η πανδημία του Covid-19, με την αναστολή λειτουργίας των σχολείων, έχει δημιουργήσει νέες ανάγκες για την εκπαίδευση στη χώρα μας.

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση που εκ των πραγμάτων αυτή τη στιγμή ακολουθείται ως «μοντέλο» διδασκαλίας, δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από έναν προσβάσιμο από όλους υλικοτεχνικό εξοπλισμό (φορητοί υπολογιστές/τάμπλετ και δωρεάν πρόσβαση στο internet).

Δεν νοείται να μιλάμε σήμερα για εξ αποστάσεως εκπαίδευση χωρίς να είναι διασφαλισμένη η ισότιμη πρόσβαση όλων των μαθητών και εκπαιδευτικών σε αυτήν.

Μέχρι σήμερα το Υπουργείο Παιδείας έχει οδηγηθεί σε παλινωδίες με αντιφατικές εγκυκλίους που η μία αναιρεί την άλλη στο θέμα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Σε κάθε περίπτωση, δείχνει να κινείται αργοπορημένα, με μεγάλη προχειρότητα, ποντάροντας για μία ακόμη φορά στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών.

Με τη Δημόσια Παιδεία όμως κανείς δεν μπορεί όμως να παίζει. Δεν μπορεί σήμερα εν έτει 2020 να υπάρχουν μαθητές αποκλεισμένοι, που δεν έχουν πρόσβαση ούτε στα βασικά.

Με δεδομένο ότι η κατάσταση με τα κλειστά σχολεία θα παραταθεί για τουλάχιστον άλλον έναν μήνα – πιθανότατα για ακόμη περισσότερο – θα πρέπει να ληφθούν μέτρα άμεσα.

Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο κατατέθηκε η πρόταση της δημοτικής κίνησης «Αλληλέγγυα Πόλη – Συμμαχία για το Ίλιον» για την άμεση διάθεση από τον Δήμο φορητών υπολογιστών/τάμπλετ για όσους μαθητές/μαθήτριες αντιμετωπίζουν δυσκολίες και παραμένουν αποκλεισμένοι από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Η οποία και έγινε αποδεκτή από τη Διοίκηση του Δήμου.

Αντίστοιχα αναφέρθηκε ότι θα διασφαλιστεί και η δωρεάν πρόσβαση στο internet για όλους τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία (εκπαιδευτικούς και μαθητές).

Μέχρι στιγμής δεν είναι λίγοι οι Δήμοι στη χώρα που έχουν αποφασίσει και ήδη υλοποιούν την δωρεάν χορήγηση υλικοτεχνικού εξοπλισμού (χορήγηση τάμπλετ/δωρεάν πρόσβαση στο internet) προς όσους μαθητές αντιμετωπίζουν δυσκολίες.

Αυτό πρέπει να γίνει πράξη άμεσα και στον Δήμο Ιλίου. Γιατί υπάρχουν εκεί έξω πολλοί μαθητές και οικογένειες που αυτή τη στιγμή έχουν ανάγκη μεγάλης στήριξης. Δεν νοείται τούτη την ώρα να κρυβόμαστε πίσω από τις αστοχίες ή τις παραλείψεις του Υπουργείου.

Είναι ώρα να δράσουμε και για έναν λόγο παραπάνω: γιατί είναι σημαντικό εν μέσω κρίσης και πανδημίας, να βλέπουν οι δημότες του Ιλίου ότι το δημοτικό συμβούλιο αναγνωρίζει τις ανάγκες και παρεμβαίνει άμεσα εκεί που χρειάζεται. Είναι και θέμα αξιοπιστίας και φερεγγυότητας.

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2020

Άγιος Φανούριος: Η εγκατάλειψη και η καταστροφή μιας πόλης

Της Βίκυ Δημοπούλου,
δημότης Ιλίου

Όποιος περάσει από την Αγίου Φανουρίου στο Ίλιον θα γνωρίσει την εγκατάλειψη και θα νομίζει ότι κυκλοφορεί σε μια νεκρή πόλη.

Δεκάδες μαγαζιά κλειστά από την κρίση του 2012 αλλά και πολλές επιχειρήσεις που έκλεισαν πρόσφατα.

Κανένα κίνητρο και καμιά υποστηρικτική κίνηση από την Δημοτική αρχή για την αναβάθμιση της περιοχής.

Οι προεκλογικοί λόγοι για χάρη και μόνο της ψηφοθηρίας ξεχάστηκαν και μαζί και οι άνθρωποι που μένουν εδώ.
Καμία υποδομή κανένα έργο καμία βοήθεια στην επιχειρηματικότητα.

Και μιλώ και από προσωπικής άποψης όταν έκλεισε το περίπτερο το οποίο δούλευα στην πλατεία του Αγίου Φανουρίου και ζήτησα ως άνεργη πλέον από το δήμο να το αναλάβω έλαβα αρνητική απάντηση.

Θα τηρηθούν οι διαδικασίες έλεγε η απάντηση .

Ακόμα δεν έχει γίνει κάποια διαδικασία.

Ο φούρνος του Γεροδήμου έκλεισε.
Το μαγαζί με τα εκκλησιαστικά είδη έκλεισε.
Το μαγαζί με τα είδη ρουχισμού κλείνει.
Το περίπτερο έκλεισε.

Πόσα έπονται ακόμα;

Οι καφετέριες είναι άδειες.

Ζω 28 χρόνια σ αυτήν την πόλη φάντασμα πλέον.

Ίλιον δεν είναι μόνο το κέντρο κύριε Δήμαρχε
Και ο άγιος Φανούριος δεν είναι μόνο το πολιτιστικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη για την θεατρική ομάδα σας τους χορούς σας και τις φιέστες σας.









Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2020

Χρ. Αυλωνίτου: Το πάρκο Τρίτση «διψάει» και εκπέμπει SOS

Έχει σταματήσει εντελώς η μοναδική παροχή νερού από τη γεώτρηση της Eσχατιάς. Ενώ υπάρχει έτοιμη μελέτη για τη στεγάνωση της Πέμπτης λίμνης μέχρι στιγμής η διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής δεν έχει κάνει τίποτα για να προχωρήσει η δημοπράτηση του έργου

Της Χρυσάνθης Αυλωνίτου*

Το πάρκο Τρίτση εκπέμπει SOS! Απέναντι σε όλο τον ορυμαγδό δηλώσεων, από το καλοκαίρι μέχρι τώρα, της κυβέρνησης και κυρίως του περιφερειάρχη Αττικής Γ. Πατούλη και του δημάρχου Ιλίου Ν. Ζενέτου εδώ και τέσσερις μήνες που έληξε η θητεία του προηγούμενου φορέα και είχε μεταμορφώσει σημαντικά την εικόνα του πάρκου στην καλύτερη δυνατή θέση από την ίδρυσή του, δεν έχει γίνει καμία ενέργεια.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το πάρκο είναι πολλά και σημαντικά. Το πρώτο και σημαντικότερο όλων είναι ότι έχει σταματήσει εντελώς η μοναδική παροχή νερού από τη γεώτρηση της Eσχατιάς. Ενώ υπάρχει έτοιμη μελέτη για τη στεγάνωση της Πέμπτης λίμνης από τον Αναπτυξιακό Σύνδεσμο Δυτικής Αττικής (ΑΣΔΑ) με τη συμβολή του Δήμου Αγίων Αναργύρων - Καματερού, μέχρι στιγμής η διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής δεν έχει κάνει τίποτα για να προχωρήσει η δημοπράτηση του έργου.

Ο δήμαρχος Ιλίου Ν. Ζενέτος, παρ’ όλη την πληθωρικότητά του σε δηλώσεις δεν έχει κάνει καμία ουσιαστική και άμεσα υλοποιήσιμη πρόταση για το πάρκο. Το ερώτημα είναι: Τι έχουν κάνει μέχρι στιγμής ο περιφερειάρχης και ο αντιπεριφερειάρχης σε σχέση με την ολοκληρωμένη μελέτη που έγινε με τη συνδρομή του Δήμου Αγίων Αναργύρων - Καματερού και υπάρχει ήδη στον ΑΣΔΑ;

Η στάθμη του νερού έχει σήμερα τα χαρακτηριστικά που συνηθίζει να έχει το καλοκαίρι, είναι δηλαδή πολύ χαμηλή, με αποτέλεσμα να μην καλύπτει τις ανάγκες των ψαριών και γενικά των οργανισμών που ζουν σ’ αυτό. Το καλοκαίρι, αν η στάθμη είναι σήμερα τόσο χαμηλή, υπάρχει κίνδυνος να είναι ακόμα πιο κάτω, με αποτέλεσμα την πλήρη νέκρωση και τη σταδιακή εξαφάνιση του φυτοπλαγκτόν.

Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του νεοσύστατου φορέα; Ο περιφερειάρχης δηλώνει ότι ο νεοσύστατος φορέας που διόρισε δεν είναι ικανός να διοργανώσει εκδηλώσεις ή δράσεις που θα αναδείξουν το πάρκο, αλλά θα δημιουργήσει άλλη επιτροπή. Δεν είναι ικανός να διοργανώσει εκδηλώσεις, ο φορέας, είναι όμως ικανός να συντηρήσει και να λειτουργήσει το πάρκο των 1.200 στρεμμάτων; Η Ορνιθολογική Εταιρεία και οι «Φίλοι του Πάρκου» έχουν αποδείξει διαχρονικά ότι η παρουσία τους στο πάρκο μόνο θετική μπορεί να είναι με τις δεκάδες δράσεις που οργανώνουν κάθε χρονιά και μάλιστα από τα πέτρινα χρόνια που το πάρκο δεν είχε ούτε διοίκηση ούτε χρηματοδότηση.

Και οι δύο αυτοί φορείς αποκλείστηκαν από το νέο διοικητικό σχήμα και αντί αυτών διορίστηκε εκπρόσωπος από σωματείο που δημιουργήθηκε προ διετίας, το οποίο καμιά δραστηριότητα δεν έχει αναπτύξει μέχρι στιγμής για το πάρκο. Αυτό είναι το νέο πνεύμα που θα συμβάλει στη περαιτέρω ανάπτυξη του πάρκου; Από τη στιγμή που έληξε η θητεία της προηγούμενης διοίκησης, τα προβλήματα του πάρκου επιδεινώθηκαν, κυρίως όσον αφορά το νερό, τη φύλαξη και την καθαριότητα.

Ευθύνες Πατούλη

Αυτή τη στιγμή έχει σταματήσει πλήρως η ανατροφοδότηση της λίμνης από την παροχή που έρχεται από το πηγάδι της Εσχατιάς όπως γινόταν μέχρι πρότινος. Ο φορέας διαχείρισης πρέπει να ενεργοποιηθεί άμεσα και όχι να είναι απλός θεατής των εξελίξεων. Η επισκευή της Πέμπτης λίμνης, η επαναλειτουργία, η συνέχιση και η επίσπευση μόνιμης λύσης τροφοδοσίας των αναγκών του πάρκου σε νερό είναι τα θέματα που έχουν καθυστερήσει από αυτούς που από τον Αύγουστο διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι θα έρθουν και θα σώσουν το πάρκο. Αν η κατάσταση συνεχιστεί, μέχρι τον Μάιο μήνα δεν θα υπάρχει νερό μέσα στη λίμνη, με αποτέλεσμα και το φυτοπλαγκτόν και τα ψάρια να νεκρώσουν.

Ο διορισμός γενικού διευθυντή που θα αναλάβει να «τρέξει» αυτά τα έργα, μια και το πάρκο δεν έχει διοικητικές υπηρεσίες, είναι κάποιες από τις κινήσεις που η Περιφέρεια και συγκεκριμένα ο περιφερειάρχης Γ. Πατούλης καθυστερεί χαρακτηριστικά να κάνει και, ενώ γνωρίζει το τι πρέπει να γίνει, κάνει συνεχώς συζητήσεις πάνω στο θέμα, χωρίς όμως να αναπτύσσει σχετική στρατηγική διαχείρισής του. Η βιωσιμότητα του πάρκου είναι σημαντική και όλοι πρέπει να εργαστούν άμεσα γι’ αυτή, δεδομένου ότι αποτελεί πηγή οξυγόνου για την περιοχή.



* Η Χρυσάνθη Αυλωνίτου είναι περιφερειακή σύμβουλος Δυτικού Τομέα Αττικής με την παράταξη "Δύναμη Ζωής"

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2020

Χρ. Στεργίου: Μερικά ερωτήματα με αφορμή την επαναλειτουργία του Κολυμβητηρίου του Δήμου Ιλίου

Τον δημόσιο προβληματισμό του εκφράζει ο συνδημότης και πρώην κολυμβητής, Χρήστος Στεργίου, μέσω ανάρτησής του -την οποία κοινοποιεί και στο ilion-news.gr-, με αφορμή την επαναλειτουργία του Κολυμβητηρίου του Δήμου Ιλίου.

Αναλυτικά η ανάρτησή του:

«Κάνω αυτή την ανάρτηση για να προβληματίσω λίγο τους δημότες αλλά και την ηγεσία του Δήμου Ιλίου καθώς πέρυσι πριν τις εκλογές εγκαινιάστηκε το κλειστό κολυμβητήριο (στο οποίο πήγαινα από το 1996 έως το 2010). έκλεισε για κάποια χρόνια και στα εγκαίνια είπαν ότι το Σεπτέμβριο θα λειτουργήσει κανονικά.. μετά φήμες έλεγαν ότι τον Οκτώβριο θα είναι έτοιμο. Ούτε τον Οκτώβριο ήταν έτοιμο. 

Αυτή η καθυστέρηση έκανε τους γονείς όπως και μένα να γράψουμε τα παιδιά σε άλλο κολυμβητήριο, συγκεκριμένα στο κολυμβητήριο Άνω Λιοσίων. 

Αυτό σημαίνει ότι εκτός από πολύ περισσότερο χρόνο πληρώνουμε και βενζίνη περισσότερο. Ωστόσο στο Κολυμβητήριο άνω Λιοσίων υπάρχει μια οργάνωση που δεν υπάρχει σε άλλα κολυμβητήρια. 

Κατά αρχήν υπάρχει μέριμνα οι πολύτεκνοι να έχουν μειωμένη συνδρομή και τα παιδιά τους να πληρώνουν συνδρομή μόνο τα 2 όλα τα υπόλοιπα παιδιά πηγαίνουν δωρεάν και ας μην είμαστε δημότες άνω Λιοσίων. 

Στο Κολυμβητήριο Ιλίου όμως λένε εγγραφή 20 ευρώ και μέχρι το Μάρτιο δεν πληρώνει κάποιος . (Για μένα άδικο αυτό να πληρώνουν όλοι 20 ευρώ καθώς οι πολύτεκνοι πάντα έχουν κάποια έκπτωση που από ότι ξέρω δεν προβλέπεται! Επίσης 20 ευρώ είναι μεγάλο ποσό εγγραφής που δεν υπάρχει σε υπόλοιπους δήμους.

Ακόμη θεωρώ λάθος να μην έχει ανακοινωθεί η τιμή που θα πληρώνει κάποιος για να αποφασίσει αν θα κάνει την εγγραφή. 

Αν είναι συμφέρουσα ή όχι. Γιατί αν κάποιος πάει το παιδί του η και ο ίδιος σε άλλο Κολυμβητήριο και φύγει και γραφτεί στο δικό μας κολυμβητήριο αν μετά δεν τον συμφέρει, γιατί να ξαναφύγει να πληρώσει πάλι εγγραφή αλλού; 

Επίσης στο κολυμβητήριο Άνω Λιοσίων υπάρχουν κοπέλες τόσο στα αποδυτήρια μικρών αγοριών όσο και στα αποδυτήρια μικρών κοριτσιών που αναλαμβάνουν το μπάνιο γδύσιμο πρίν την προπόνηση και μπάνιο ντύσιμο μετά την προπόνηση . Ένας γονέας με 2 παιδιά θέλει 20 λεπτά την προπόνηση να τα κάνει αυτά και εκεί δεν χρειάζεται. Αφήνει τα παιδιά του και τα παίρνει έτοιμα. 

Να σημειωθεί ακόμη ότι στο Κολυμβητήριο άνω Λιοσίων έχει 4 αποδυτήρια που σημαίνει ότι ένας γονέας μπορεί να φέρει τα παιδιά του να κολυμπήσουν και την ίδια ώρα να κάνει και αυτός κολύμβηση (καθώς δεν συναντιούνται οι ενήλικες με τα μικρά παιδιά (με την ύπαρξη 4 αποδυτηρίων).

Θεωρώ ότι:

α) πρέπει να ανακοινωθούν άμεσα οι συνδρομές παιδιών, ενηλίκων , πάντα με γνώμονα τα κριτήρια όπως σε άλλους δήμους : πχ πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ, άνεργοι κλπ. Ως πρώην ταμίας της τράπεζας Eurobank θυμάμαι ότι υπήρχαν συνδρομές 8 και 10 ευρώ (πχ άνεργοι).

β) θα πρέπει οι τιμές αυτές να είναι πολύ χαμηλότερες από τις τιμές που θα έδιναν οι δημότες σε άλλο Κολυμβητήριο άλλου Δήμου. Δεν δικαιολογείται να πηγαίνουν δημότες στο Κολυμβητήριο Περιστερίου με χαμηλότερη τιμή από ότι αν πάνε στο Κολυμβητήριο του Δήμου. (Το λέω αυτό γιατί κάτι άκουσα για τιμές που θα κυμαίνονται από 30-35 ευρώ για ενήλικες, αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο περιμένω επίσημη θέση) . Οι τιμές αυτές θεωρώ ότι θα πρέπει να έχουν συμβολικό χαρακτήρα και όχι εισπρακτικό.. για να μπορούν οι δημότες να πηγαίνουν στο κολυμβητήριο μας και όχι στο Κολυμβητήριο Περιστερίου που είναι πολύ οικονομικό..

γ) ως πρώην κολυμβητής του Κολυμβητικού συλλόγου ΚΑΟ Ίλιον θέλω να πω ότι είχα πάρει αρκετά μετάλλια τόσο εγώ όσο και άλλοι αθλητές του συλλόγου που πολλοί από αυτούς πήραν πολύ περισσότερα μετάλλια από μένα σε αγώνες σε ολόκληρη την Ελλάδα και έκαναν γνωστό το Δήμο σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Ο ΚΑΟ Ίλιον να σημειωθεί ότι είναι ο μοναδικός κολυμβητικός συλλόγος ο οποίος έχασε πολλά μέλη του με το κλείσιμο του Κολυμβητηριου του Δήμου και τη μετακόμιση στο Κολυμβητηριο άνω Λιοσίων.

Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω καλά τον προπονητή Αποστολή Θεοδοσίου, έμαθα σήμερα ότι ζητά ο Δήμος 15 ευρώ την ώρα μια διαδρομή . Οπότε ο σύλλογος αν έχει τη διαδρομή αυτή για 3 ώρες τη μέρα, θα δίνει για 6 μέρες τη βδομάδα 1080 ευρώ το μήνα; Γιατί αυτό; Γιατί σε άλλους δήμους οι σύλλογοι στηρίζονται δωρεάν και δεν πληρώνουν τίποτα στο Δήμο τους; Οποίος γνωρίζει υπεύθυνα ας απαντήσει στα ερωτήματα και στις τοποθετήσεις μου.»

Ιανουάριος 2006, βράβευση του Χρήστου Στεργίου από τον δήμαρχο Νίκο Ζενέτο

1996 ως 2010, και με πάνω από 30 μετάλλια για τον συμπολίτη μας, Χρήστο Στεργίου

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2020

Τα συν και πλην του 2019 στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του Ιλίου

Το Ilion News, αποχαιρετώντας την χρονιά που έφυγε, θέλησε να κάνει την δική του καταγραφή για τα Συν και τα Πλην των επικεφαλής των εκλεγμένων δημοτικών παρατάξεων του Ιλίου, για το 2019:

Νίκος Ζενέτος:
Συν: Εξελέγη για 4η συνεχόμενη φορά Δήμαρχος στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου αποδεικνύοντας ότι στο Ίλιον δεν έχει δυνατό αντίπαλο.
Πλην: Οι πρόσφατες αλλαγές στον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου Ιλίου, όπου βρήκε απέναντι σύσσωμη την αντιπολίτευση και το διοικητικό συμβούλιο των εργαζομένων του Δήμου, τον οποίο κατηγόρησαν για προκήρυξη φωτογραφικών θέσεων, παρότι κατάφερε να το περάσει μετά από δύο αναβληθέντα δημοτικά συμβούλια, παραμένει ένα μεγάλο αγκάθι για την συνέχεια...


Αντώνης Κακούρης:
Συν: Παρότι η δημοτική του παράταξη πρόσκειται στην Νέα Δημοκρατία, στο Δημοτικό Συμβούλιο ασκεί πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση, διαψεύδοντας μέχρι τώρα τις κασσάνδρες που έλεγαν προεκλογικά ότι στα Δημοτικά Συμβούλια θα αποτελεί ουρά της παράταξης Ζενέτου.
Πλην: Η μη τήρηση του ενός λεπτού σιγή στο Δημοτικό Συμβούλιο στην μνήμη του δολοφονηθέντος Παύλου Φύσσα, έκανε πανελλαδική αρνητική αίσθηση, όταν ακόμα και η παράταξη της Χρυσής Αυγής στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής (για τους δικούς της λόγους ή μη) τήρησε το ενός λεπτού σιγή.


Κώστας Κάβουρας: 
Συν: Η εκ νέου υποψηφιότητά του ως επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Αλληλέγγυα Πόλη, απέδειξε ότι η αρχική του υποψηφιότητα στις εκλογές του 2014 -παρότι ήδη στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ- δεν ήταν «ένα πυροτέχνημα» στην τοπική αυτοδιοίκηση, ασκώντας σε κάθε δημοτικό συμβούλιο γόνιμη αντιπολίτευση.
Πλην: Παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ίλιον συγκράτησε τις δυνάμεις του (40,11%) έχοντας καθιερωθεί  σταθερά ως 1ο κόμμα τα τελευταία χρόνια στον Δήμο, η δημοτική του παράταξη δεν κατάφερε να μπει στον β' γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών.


Νίκος Σταματόπουλος: 
Συν: Επιτέλους το Κομουνιστικό Κόμμα ανανέωσε το ψηφοδέλτιό του στην περιοχή, θέτοντάς τον ως επικεφαλής της Δημοτικής του παράταξης, δίνοντας το κλειδιά στην νέα γενιά.
Πλην: Δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει τις προσδοκίες που υπήρχαν για αύξηση των ποσοστών της Λαϊκής Συσπείρωσης, παρά τις πολιτικές συγκυρίες (απώλειες ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά του, διάσπαση ΛΑΕ κτλ).

Πάνος Κουτσιανάς:
Συν: Παρά την διάσπαση εντός της δημοτικής του παράταξης με τον Γεωργίου να κατεβάζει δική του παράταξη, δεν του στοίχισε σε μεγάλες εκλογικές απώλειες.
Πλην: Η μετονομασία της δημοτικής του παράταξης από Αριστερό Σχήμα Ιλίου σε Ασυμβίβαστο Ίλιον, δεν φαίνεται να κέρδισε και πολλά, πολιτικά.

Δημήτρης Γεωργίου:
Συν: Κατάφερε με το καλημέρα να αποσπάσει 1.73% στις εκλογές και να εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος με την απλή αναλογική.
Πλην: Αντί να στηρίξει το Ασυμβίβαστο Ίλιον ισχυροποιώντας την παρουσία του στο Δημοτικό Συμβούλιο, θέλησε να κάνει την δική του κομματική καταγραφή.




Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019

Κώστας Κάβουρας: Οικονομικό Επιμελητήριο - Σπάμε τον κύκλο της απαξίωσης και της αδράνειας

Άρθρο του Κώστα Κάβουρα*

Την ερχόμενη Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου 2019, οι οικονομολόγοι όλης της χώρας καλούνται να συμμετάσχουν στις εκλογές για το Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας (ΟΕΕ) και συγκεκριμένα για την ανάδειξη των μελών της Συνέλευσης των Αντιπροσώπων (ΣτΑ) και των μελών των τοπικών διοικήσεων των Περιφερειακών Τμημάτων.

Το ΟΕΕ ως ο επιστημονικός φορέας των οικονομολόγων αποτελεί τον θεσμοθετημένο χώρο διαλόγου και παραγωγής επιστημονικής γνώσης στον οποίο συμμετέχουν όλοι οι οικονομολόγοι με μοναδικό κριτήριο τις σπουδές τους στην Οικονομική Επιστήμη, ανεξάρτητα από την επαγγελματική τους ιδιότητα.

Ωστόσο, σε μια εποχή που η οικονομία βρέθηκε στο επίκεντρο κάθε δημόσιας συζήτησης, ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, όπου θα έλεγε κανείς ότι το ΟΕΕ θα έπρεπε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της ανάλυσης των οικονομικών θεμάτων και ανάπτυξης της οικονομικής σκέψης, είναι φανερό ότι αδυνατεί να παίξει τον κρίσιμο ρόλο του ως σύμβουλος της Πολιτείας.

Επιλέγει να σιωπά αντί να παράγει γνώση, αντί να προσπαθήσει να δώσει απαντήσεις στα σύνθετα προβλήματα οικονομικής φύσης που αντιμετωπίζει η χώρα.

Δεν αρθρώνει, ούτε κατ’ ελάχιστο, ρεαλιστικές θέσεις και προτάσεις για την οικονομία, την παραγωγική ανασυγκρότηση, τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, την αντιμετώπιση σημαντικών οικονομικών προβλημάτων όπως είναι το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, η φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο. Αρκείται μόνο σε επιφανειακού χαρακτήρα ανακοινώσεις του Προέδρου του που εξυπηρετούν αποκλειστικά την προσωπική του ανέλιξη στον κομματικό του φορέα.

Επιπλέον, το ΟΕΕ εξαιτίας μιας άτολμης διοίκησης, χωρίς σχέδιο και στρατηγική, απουσιάζει από όλες τις μεγάλες διεκδικήσεις των εργαζομένων του κλάδου (λογιστές, φοροτέχνες, μελετητές, εκπαιδευτικοί, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι) και παραμένει στη σκιά των εξελίξεων τη στιγμή  που υπάρχουν σημαντικά ζητήματα που ταλανίζουν τα επαγγελματικά δικαιώματα του κλάδου όπως η υποβάθμιση των πτυχίων.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο φορέας παραμένει απαξιωμένος από την πλειοψηφία των επιστημόνων του κλάδου, ανίκανος να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των χιλιάδων μελών του. Η μεγάλη αποχή που καταγράφεται σταθερά τα τελευταία χρόνια σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες του φορέα επιβεβαιώνουν αυτή την κατάσταση. Με την ευθύνη να βαραίνει τις μέχρι σήμερα διοικήσεις του, το ΟΕΕ παραμένει ένας γραφειοκρατικός μηχανισμός, χαμηλού κύρους, που εξαντλεί τη δράση του στην έκδοση αδειών για το επάγγελμα του λογιστή-φοροτέχνη και την παραγωγή ελάχιστων επιμορφωτικών σεμιναρίων. Παραμένει ένας φορέας – πεδίο ρηχής αυτοπροβολής και στείρου παραγοντισμού για την ανάδειξη προσώπων και πολιτικών στρατηγικών.

Έχει έρθει η στιγμή να εργαστούμε για την επαναφορά του ΟΕΕ στον ιδρυτικό του ρόλο ως σύμβουλος της Πολιτείας, την αναβάθμισή του στα μάτια των συναδέλφων οικονομολόγων και να δημιουργήσουμε ένα φορέα ικανό να υπερασπιστεί τα επαγγελματικά δικαιώματα, το μέλλον και την επιστημονική τους υπόσταση που βάλλονται καθημερινά. Μέσα από την αναβάθμιση του ερευνητικού και εκπαιδευτικού του χαρακτήρα σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια να δημιουργήσουμε έναν φορέα κοινωνικά χρήσιμο. Έναν φορέα όπου η νέα γενιά οικονομολόγων θα έχει ρόλο πρωταγωνιστή, όχι παρατηρητή.

Για να γίνει αυτό εφικτό, το ΟΕΕ πρέπει να καταστεί γνήσιος εκφραστής των προοδευτικών απόψεων της οικονομικής σκέψης, μακριά από τις νεοφιλελεύθερες απόψεις στις οποίες παραμένει αγκυλωμένη η σημερινή διοίκησή του. Για το σκοπό αυτό, οικονομολόγοι από όλη την Ελλάδα, με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και συνδικαλιστικές διαδρομές, συγκροτήσαμε την παράταξη «Προοδευτικοί Οικονομολόγοι» και διεκδικούμε την ανατροπή των συσχετισμών ώστε να καταστεί το ΟΕΕ ένας φορέας προοδευτικής επιστημονικής και επαγγελματικής έκφρασης των οικονομολόγων. Σε αυτή τη μάχη δεν περισσεύει κανένας και καμία.

* Ο Κώστας Κάβουρας είναι επικεφαλής της δημοτικής κίνησης Αλληλέγγυα Πόλη, οικονομολόγος και υποψήφιος για την Συνέλευση των Αντιπροσώπων στο Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας με την παράταξη «Προοδευτικοί Οικονομολόγοι».

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019

3 Δεκέμβρη Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ: ‘Ωρα για δράση και κοινωνική αφύπνιση

Και φέτος, στις 3 Δεκέμβρη, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.

Όπως κάθε χρόνο. Και όπως κατ’ επανάληψη υπογραμμίζουν οι ανακοινώσεις διεθνών οργανισμών και φορέων «Η μέρα αυτή δίνει ακόμα μια ευκαιρία στην κοινωνία να εστιάσει την προσοχή της στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους και υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις που θα αναπτύξουν νέες προοπτικές για την κοινωνική τους ενσωμάτωση».
Ε λοιπόν έφτασε ο καιρός αυτή η αντιμετώπιση ν΄ αλλάξει. Φτάνει ως εδώ . Εμείς οι ανάπηροι του κόσμου ευχαριστούμε για τη συμπαράσταση και το ενδιαφέρον. Ήταν απαραίτητη η συμπαράσταση. Ήταν χρήσιμο και ευχάριστο το ενδιαφέρον. Αλλά με συμπαράσταση και ενδιαφέρον απλώς , μόνον ελάχιστα έχει αλλάξει η καθημερινότητά μας, η διαβίωσή μας, η μετακίνησή μας, η αποδοχή μας, η ένταξή μας, το σχολείο μας, οι Ανώτερες και Ανώτατες Σπουδές μας, η επαγγελματική μας εξέλιξη, η διαδραστική μας δυνατότητα, η συμμετοχή μας στα Κοινά, η ουσιαστική αξιοποίησή μας, το δικαίωμά μας να ονειρευόμαστε, να σχεδιάζουμε, να ερωτευόμαστε, να κάνουμε οικογένεια.
Η 3 Δεκέμβρη, δεν είναι «γιορτή». Δεν είναι μια Ημέρα Μνήμης. Εμείς, οι ανάπηροι του κόσμου, την έχουμε κάνει Ημέρα αγώνα, διεκδίκησης και κοινωνικής διαμαρτυρίας. Κι όταν νικήσουμε, τότε θα γίνει «Ημέρα Γιορτής και Μνήμης». Γιατί η αναπηρία θα έχει γίνει κατανοητή ως αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης φύσης και κοινωνίας, θεσμοθετημένη και αποδεκτή πραγματικότητα και πτυχής της ανθρώπινης ποικιλομορφίας. Γιατί οι ανάπηροι θα έχουμε γίνει ισότιμοι πολίτες, υποκείμενα δικαιωμάτων και όχι αντικείμενα οίκτου.

Η αναπηρία δεν έχει χρώμα , ούτε κόμμα.

Ξέρω ότι οι περισσότεροι έχουν κατανοήσει ότι είναι πλέον νομικά, πολιτικά και ηθικά παραδεκτό ότι η αναπηρία είναι υπόθεση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αυτή η πραγματικότητα είναι υποχρέωση της Κοινωνίας Δικαίου να βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε πολιτικής. Και ότι κάθε προσπάθεια που οδηγεί στην επανεμφάνιση του φαινομένου του συμπονετικού συντηρητισμού και του κολακευτικού λαϊκισμού, πρέπει να αναχαιτιστεί. Διότι αυτό το φαινόμενο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μεταμφίεση της φιλανθρωπικής προσέγγισης, αφού μέσω αυτού ουσιαστικά αμφισβητείται η ανθρωποκεντρική προσέγγιση στα ζητήματα της αναπηρίας και υπονομεύεται ο ρόλος του κράτους ως εγγυητή των δικαιωμάτων των πολιτών.
Η αναπηρία δεν έχει χρώμα , ούτε κόμμα. Διαπερνά τη δράση, την κινητοποίηση και τις παρεμβάσεις προς την κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, όλες τις αρχές, το σύνολο της κοινωνίας. Και ο πυρήνας του ιδεολογικού και πολιτικού στίγματος του Αναπηρικού Κινήματος στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο, συνδέεται άρρηκτα με την άλλη θεμελιώδη αρχή του Αναπηρικού Κινήματος : «Τίποτα για τα άτομα με αναπηρία, χωρίς τα άτομα με αναπηρία». Γι’ αυτό και η διάσταση της αναπηρίας πρέπει να διαχέεται και να εντάσσεται σε όλες τις πολιτικές και σε όλα τα προγράμματα από τη σύλληψή τους.

Φέτος ας γίνει η αρχή ενός πανελλαδικού πανανθρώπινου αγώνα

Τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους αναμένουν, επιδιώκουν και διεκδικούν να διαμορφωθούν πραγματικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις ανεμπόδιστης άσκησης των δικαιωμάτων τους, ανεξάρτητα από το βαθμό και το είδος της αναπηρίας τους, δεδομένου ότι υφίστανται έντονα την άνιση μεταχείριση και τον αποκλεισμό σε όλους τους τομείς της ζωής τους.
Εμείς, τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, πάνω από το 10% του πληθυσμού της χώρας, και οι γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, βιώνουμε τη διάκριση σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Μεσούσης της τρομερής οικονομικής κρίσης , ζήσαμε ( και ζούμε ακόμα) σε συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού. Αντιμετωπίζουμε τη διαπόμπευσή μας από το φαινόμενο των «αναπήρων μαϊμού», το οποίο συντηρείται ως κατεξοχήν πελατειακό ζήτημα τουλάχιστον μια 20ετία από το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Η φετινή 3η Δεκέμβρη, ας γίνει η αφορμή για την αρχή ενός πανελλαδικού πανανθρώπινου αγώνα για την προστασία της κοινωνικής αξιοπρέπειας όλων μας, μιας και σε λίγο αν συνεχιστεί αυτή η κατηφόρα, δεν ξέρω πόσοι ΔΕΝ θα ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες που καλούνται να πληρώσουν μια στημένη κρίση χωρίς να φταίνε.
Ήρθε η ώρα της μετάβασης στο αύριο, για να γίνει η Ελλάδα μια χώρα της ισότητας για όλους, για να σέβεται η Ελλάδα όλους τους πολίτες της και να τους εξασφαλίζει τη δυνατότητα να ασκήσουν ανεμπόδιστα τα δικαιώματά τους. Και δεν θα την αφήσουμε να πάει χαμένη.
Βαγγέλης Αυγουλάς
Δικηγόρος
Τακτικός Εκπρόσωπος στην Ελλάδα της Διεθνούς Οργάνωσης “VIEWS” για νέους με προβλήματα όρασης,
Πρόεδρος της Α.Μ.Κ.Ε. «Με Άλλα Μάτια».

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2019

Η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών μας!

Άρθρο της Χριστίνα Ζιάκκα, 
ταμίας Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων 12ου Δημοτικού Σχολείου Ιλίου
Η περίπτωση της εφαρμογής της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης στο 18ο Νηπιαγωγείο Ιλίου στη δυτική Αθήνα, είναι χαρακτηριστική για τo σοκ που ζουν αυτές τις μέρες εργαζόμενοι, γονείς και μικρά παιδιά -μαζί με δασκάλους και νηπιαγωγούς- σε εκείνες τις πόλεις και τις περιοχές της χώρας όπου τα προβλήματα ξεκίνησαν με το «καλημέρα». 

Το οδυνηρό «πρώτο κουδούνι»…  

Στο προαύλιο του 12ου Δημοτικού Σχολείου Ιλίου -το οποίο και συνορεύει με το 18ο Νηπιαγωγείο- η μαγεία του πρώτου κουδουνιού την 11η Σεπτέμβρη έδωσε γρήγορα τη θέση της στην έκπληξη. Μέχρι και τα μέσα Ιούλη η δημοτική αρχή του Ν. Ζενέτου (ΠΑΣΟΚ -επανεκλεγείς για 4η θητεία) φραστικά δεσμευόταν πως 11 Σεπτέμβρη θα ήταν τοποθετημένες δύο λυόμενες αίθουσες με τουαλέτες και πλήρη εξοπλισμό σε ένα κομμάτι του προαυλίου του 12ου Δημοτικού, για να στεγάσουν τους καινούργιους μαθητές της δίχρονης προσχολικής αγωγής (σ.σ. το 18ο Νηπιαγωγείο λόγω έλλειψης χώρων ήταν αδύνατο να καλύψει τις ανάγκες).
Αντί για αυτό όμως, αμφότεροι ο διευθυντής του 12ου Δημοτικού και η προϊσταμένη του 18ου Νηπιαγωγείου, ενημέρωσαν πως είχαν λάβει εντολή ελάχιστες μέρες πριν να οργανώσουν τη στέγαση των νέων μαθητών της δίχρονης στο διπλανό κτίριο του Νηπιαγωγείου, και τη μετακόμιση των 34 μαθητών του τμήματος των Νηπίων στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού. Μουντή, με λειψό φυσικό φως, με παλιές και φθαρμένες λάμπες φθορίου στο ταβάνι, με τραπεζάκια και καρεκλάκια που συγκεντρώθηκαν από ‘δω και από κεί. Με ασάφεια ως προς το που ακριβώς θα προαυλίζονταν με ασφάλεια. Ενώ θα ‘πρεπε να χρησιμοποιούν τις έτσι κι αλλιώς λιγοστές και παλιές τουαλέτες (σ.σ. πρόχειρα μετασκευάστηκαν δύο από τις παλιές «τούρκικες» εγκαταστάσεις). Κι όλα αυτά σε ένα σχολείο 40 ετών με 320 μαθητές, με ταβάνια διαβρωμένα από την υγρασία και μόλις μια καθαρίστρια να προσπαθεί να τα φέρει βόλτα… 

Αστείες δικαιολογίες

Το εξωφρενικό ήταν πως ο εκπρόσωπος της δημοτικής αρχής Γ. Λιόσης που ήταν παρών στον αγιασμό, όταν βρέθηκε υπό τη ριπή των ερωτήσεων των γονιών, δεν είχε τίποτα ουσιαστικό να πει. Το ίδιο και ο δήμαρχος όταν επιτόπου τον επισκέφτηκαν οι γονείς. Από το στόμα του δεν βγήκε συγκεκριμένη δέσμευση με επίσης συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για άμεση λύση. Θεώρησε αρκετό να πει ότι δεν είχαν άλλη επιλογή επειδή κατάπεσε ένας σχετικός διαγωνισμός –ο οποίος έτσι κι αλλιώς έγινε καθυστερημένα μέσα καλοκαιριού! Πρόκειται για αστείες δικαιολογίες! 
Πως μπορείς να μένεις χωρίς άλλη επιλογή όταν ο Νόμος 4521/2018 που θεσμοθέτησε την δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση μετράει δύο χρόνια; Όταν επανακλέγεσαι 4η φορά και οφείλεις να γνωρίζεις πως το 18ο Νηπιαγωγείο δεν επαρκούσε ούτε για τις ανάγκες των περίπου 50 παιδιών που εξυπηρετούσε προ δίχρονης; Όταν οφείλεις να γνωρίζεις πως το 12ο Δημοτικό χρειάζεται σημαντικές υλικοτεχνικές παρεμβάσεις (σ.σ. για τις οποίες ο Σύλλογος Γονέων και ο Σύλλογος Διδασκόντων έχουν καταθέσει επίσημα στο δήμο κοινό υπόμνημα από τις 2/4/19); 
Κι ακόμα ποιος στέρησε την επιλογή από τη δημοτική αρχή να ενημερώσει τους ίδιους τους γονείς και να καλέσει όλους τους εμπλεκόμενους (Συλλόγους Γονέων, Συλλόγους Διδασκόντων, τον Διευθυντή και την Προϊσταμένη, την τοπική ένωση  δασκάλων «Δ. Γληνός» κτλ) με σκοπό να βρεθεί μια λύση με σεβασμό στις ανάγκες των μικρών παιδιών και στο σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας; 
Η αλήθεια είναι πως στη ζυγαριά της δημοτικής αρχής Ιλίου κάποια πράγματα ζυγίζουν παραπάνω και κάποια παρακάτω… Αφού στο σάιτ και στη σελίδα του facebook του Δήμου δεν θα βρεθεί ούτε μια ανακοίνωση για την αξιολόγηση της κατάστασης στο 12ο Δημοτικό και το 18ο Νηπιαγωγείο ως πρόβλημα, αλλά σίγουρα θα βρει πολλές, παρά πολλές, ανακοινώσεις για το Πρώτο Φεστιβάλ Μπύρας που οργάνωσε αρχές Σεπτέμβρη, ή για τους αγιασμούς που παραβρέθηκε η Δημοτική Αρχή ή για τα εύρωστα οικονομικά του δήμου και το μεγάλο οικονομικό αποθεματικό (περίπου 6 εκ. ευρώ)… 

Δεν είναι η εξαίρεση

Αλλά το πρόβλημα είναι ακόμα πιο βαθύ και πιο μεγάλο. 
Η καθιέρωση της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης με το Ν4521/2018 ήταν ένα θετικό μέτρο για το οποίο πάλευε χρόνια η εκπαιδευτική κοινότητα. Η επέκταση της υποχρέωσης του κράτους να προσφέρει εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό έργο σε όλα τα παιδιά από την ηλικία των τεσσάρων χρόνων ως τα δεκαπέντε τους, είναι ένα βήμα μπροστά. Γιατί το προηγούμενο σύστημα προσχολικής αγωγής μέσω δημοτικών σταθμών άφηνε δεκάδες χιλιάδες παιδιά εκτός, ενώ οι ιδιωτικοί σταθμοί συχνά ήταν απλησίαστοι οικονομικά. Ιδιαίτερα οι γονείς της μισθωτής εργασίας και των λαϊκών στρωμάτων είχαν δει με ανακούφιση τα νέα. 
Όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να κατακερματίσει εξαρχής την εφαρμογή σε 3 στάδια. Έτσι το Σχολικό έτος 2018-19 εφαρμόστηκε σε 184 δήμους (με αρκετά προβλήματα). Το 2019 -2020 έπρεπε να εφαρμοστεί σε επιπλέον 114 δήμους –αλλά οι 13 εξαιρέθηκαν με Κοινή Υπουργική Απόφαση της κυβέρνησης ΝΔ στις 13 Αυγούστου. Εξαιρέθηκαν οι δήμοι Κομοτηνής, Παιανίας, Ραφήνας-Πικερμίου, Σαρωνικού, Μαραθώνα,  Αμαρουσίου, Ηρακλείου, Κηφισίας, Λυκόβρυσης-Πεύκης, Κεντρικής Κέρκυρας, Μαλεβιζίου, Κω, Ρόδου με την επίκληση έλλειψης υποδομών, κτηρίων κλπ.  Και το Σχολικό έτος 2020 -2021 θα πρέπει να εφαρμοστεί στους 40 δήμους που απομένουν. 
Τελικά από την εφαρμογή σε «δόσεις», περάσαμε στην εφαρμογή κατά το δοκούν. Ζούμε δηλαδή μια υποτιθέμενη καθολική δίχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, τη στιγμή που υπάρχουν δήμοι που εφαρμόζεται με προβλήματα, άλλοι που έπονται, άλλοι που δεν την θέλουν γιατί προτιμούν το παλιό σύστημα και τις χρηματοδοτήσεις ΕΣΠΑ που έπαιρναν, και τέλος αυτοί που εξαιρέθηκαν. Παρεμπιπτόντως στο παρά πέντε της σχολικής χρονιάς οι γονείς στους 13 δήμους που εξαιρέθηκαν έπρεπε να βρουν ιδιωτική σχολική στέγη με voucher (5.000 ευρώ κατά παιδί)[1], ενώ ήξεραν πως τα παιδιά τους θα φοιτούσαν στο δημόσιο Νηπιαγωγείο. Οι ιδιώτες σχολάρχες είναι οι μόνοι αληθινά κερδισμένοι και φυσικά ευγνώμονες στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. 
Κανείς όμως δεν μπορεί να πεί πως πέφτει από τα σύννεφα.  Στο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία, Ν4610/2019 στο άρθρο 220 της αιτιολογικής έκθεσης αναφερόταν συγκεκριμένα: 
«Με την καθολική εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης και στους 325 Δήμους της χώρας, προκύπτουν αυξημένες ανάγκες στέγασης σε αίθουσες νηπιαγωγείου σε αρκετούς από αυτούς τους δήμους, οι οποίες υπολογίζονται σε 670 περίπου νέες αίθουσες διδασκαλίας»[2]
Η κοινή λογική λέει πως για 670 νέες αίθουσες απαιτείται γενναία χρηματοδότηση και μαζικοί διορισμοί, ώστε ο νέος θεσμός να μπει άμεσα και σωστά στις ράγες. Κι όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πριν και η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, κατέφυγαν σε κόλπα και αποκρουστικά πασαλείμματα. 

Από καταγγελία σε καταγγελία

Αλλά όλα είναι ζήτημα πολιτικών προτεραιοτήτων. Στην κλίνη του Προκρούστη της κρίσης και των μνημονίων οι ανάγκες δεκάδων χιλιάδων παιδιών και των εργαζομένων γονιών τους πετσοκόβονται ανηλεώς. 
Όπως καταγγέλλει, ανάμεσα σε άλλους, και ο Σύλλογος Δασκάλων «Γ. Σεφέρης» (Ν. Ιωνία, Ηράκλειο κτλ): 
«Προσπαθούν να επιβάλουν τη λειτουργία τμημάτων ως παραρτήματα των υπαρχόντων νηπιαγωγείων σε αίθουσες εκδηλώσεων, τραπεζαρίες, σε χώρους υποδοχής των μαθητών,  με συμπτύξεις τμημάτων, μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, με τοποθετήσεις προκάτ σε προαύλια σχολείων και άλλες τέτοιες πρόχειρες λύσεις, που από την πείρα μας δρομολογούνται να γίνουν μόνιμες».[3]

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές ασύμβατες με τα δικαιώματα των παιδιών

Για μας από την άλλη, τους εργαζόμενους γονείς, τους δασκάλους και όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, η υπεράσπιση του ρόλου της δίχρονης Προσχολικής Αγωγής είναι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών μας! Γι’ αυτό και πρέπει να σταθούμε κόντρα στην όπως να ‘ναι εφαρμογή της δίχρονης. Και να παλέψουμε για:
  • Να δημιουργηθούν άμεσα όλες οι ασφαλείς αίθουσες σε σύγχρονα κτήρια, με αξιοπρεπείς συνθήκες υγιεινής, ασφάλειας και διατροφής των παιδιών με την πλήρη ευθύνη του κράτους.
  • Να περάσει η ευθύνη για την σχολική στέγη όλων των βαθμίδων σε έναν κεντρικό Δημόσιο φορέα.[4] 
  • Να διοριστούν εκπαιδευτικοί, να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι. Και να στελεχωθούν τα νηπιαγωγεία με προσωπικό Ειδικής Αγωγής, Τμήματα Ένταξης, και Παράλληλη Στήριξη. 
  • Να χρηματοδοτηθούν γενναία οι σχολικές επιτροπές από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες λειτουργίας των Νηπιαγωγείων χωρίς την επιβάρυνση των εργαζόμενων γονιών.
  • Κανένα τμήμα Νηπιαγωγείου ή δίχρονης με πάνω από 15 παιδιά ώστε να μπορεί να λειτουργήσει με αληθινά παιδαγωγικούς όρους. 
  • Δραστική αύξηση των συνολικών δαπανών για την παιδεία. Τα δικαιώματα των παιδιών μας πάνω από τις τράπεζες και τους δανειστές.
[1] Στους 13 δήμους που αναστάλθηκε η εφαρμογή της δίχρονης θα εκδοθούν 3.500 voucher («εισιτήρια εισόδου») για όλα τα παιδιά από τεσσάρων χρονών που αναζητούν σχολική στέγη. Με εξασφαλισμένη την χρηματοδότηση ατομικά κατά παιδί θα απευθυνθούν σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς ή ιδιωτικά Νηπιαγωγεία. Το ποσό που θα «μασουλήσουν» όλοι αυτοί είναι 9.000.000 ευρώ (in.gr: «Voucher σε 3.500 προνήπια σε 13 δήμους – Ποιοι έχουν δικαίωμα συμμετοχής»)
[2] ipaidia.gr: «Είναι υπαρκτά ή πλασματικά τα προβλήματα στην εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικης προσχολικής εκπαίδευσης;»
[3] alfavita.gr: «ΣΕΠΕ «Γ. Σεφέρης»: Προβλήματα στη στέγαση των νηπίων στους δήμους μας» 
[4] H κατάργηση του παλιού ΟΣΚ (Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων) ήταν απαίτηση των μνημονίων. Ετσι από το 2013 την θέση του πήρε η εταιρεία Κτιριακές Υποδομές ΑΕ (ΚτΥπ ΑΕ) ένας ενιαίος κρατικός κατασκευαστικός φορέας υπεύθυνος για όλες τις δημόσιες υποδομές (νοσοκομεία, σχολεία, δικαστήρια, σωφρονιστικά καταστήματα κ.α.), αλλά χωρίς χρηματοδοτήσεις… Ενώ η Τοπική Αυτοδιοίκηση απέκτησε αυξημένο ρόλο στην σχολική στέγη: στον έλεγχο, τα λειτουργικά έξοδα, τις κτιριακές παρεμβάσεις κ.λ.π.

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019

Σχόλιο Γ.Σταματόπουλου για την αποχώρηση του Μπ.Καρπούζου από το ΚΙΝΑΛ

Δήλωση-σχόλιο  του δημοτικού συμβούλου Ιλίου με την Λαϊκή Συσπείρωση, Γιώργου Σταματόπουλου στο ILION-NEWS, με αφορμή την παραίτηση του Μπάμπη Καρπούζου από το ΚΙΝΑΛ και την έντονη φημολογία περί συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ:

«Μετά τον κ. Αυγουλά, τώρα και ο κ. Καρπούζος από το Ίλιον στον ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως θα πάει και αυτός με τον κ. Κάβουρα για να συνεχιστεί η διεύρυνση προς το ΠΑΣΟΚ; Από "αριστερά" σε "αριστερά" το πάνε.»

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018

Μπάμπης Καούκης: Δημογραφικό ώρα μηδέν

Η οικονομική κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα από το 2010 έως σήμερα έφερε στην επιφάνεια και ένα άλλο πρόβλημα πολύ σοβαρό που είναι το δημογραφικό.

Μόνο το διάστημα 2011-2017 ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 355.000 ανθρώπους και αν το πρόβλημα δεν αντιμετωπισθεί με την υπευθυνότητα που απαιτείται για το «νούμερο 1» Εθνικό πρόβλημα, ο πληθυσμός της Ελλάδας, το 2050, θα αγγίζει τα 9 εκατομμύρια ανθρώπων.

Την περίοδο 2011-2016, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 115.479 άτομα. Η μικρή αύξηση των γεννήσεων (κατά 1.051 παιδιά), που καταγράφηκε το 2016 οφείλεται κατά 77% σε γεννήσεις από γυναίκες πρόσφυγες-παράτυπους μετανάστες, που ίσως δεν θα μείνουν στην Ελλάδα. Σε έξι χρόνια, δε, χάθηκαν πολύ περισσότερα άτομα από τις γεννήσεις ενός έτους. Έως το 2010, οι άνθρωποι που έρχονταν στην Ελλάδα ήταν περισσότεροι από εκείνους που την εγκατέλειπαν. Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα (2018) η χώρα, εκτός από την υπεροχή των θανάτων έναντι των γεννήσεων, οφείλεται στο φαινόμενο της «αρνητικής μετανάστευσης», γεγονός που έχει ως συνέπεια τη μείωση του ελληνικού πληθυσμού, κάθε χρόνο, σε απόλυτο αριθμό.

Επιπλέον την ίδια περίοδο 2011-2017 ο πληθυσμός ηλικίας 20-44 μειώθηκε κατά 680.000 διότι τα Ελληνόπουλα αυτά μετανάστευσαν στο εξωτερικό για μια καλύτερη τύχη με αποτέλεσμα και να λείπουν από τη χώρα, αλλά και θα δημιουργήσουν ή έχουν δημιουργήσει οικογένειες σε άλλα κράτη.
Δυστυχώς το δημογραφικό πρόβλημα θα επιδεινωθεί: Η εντυπωσιακή μείωση των γεννήσεων, η γήρανση του πληθυσμού και η εκτόξευση της αποδημίας θα καταλήξουν σε μεγάλη συρρίκνωση του πληθυσμού της χώρας μας και σε αύξηση της αναλογίας των ηλικιωμένων. Θα αυξάνεται ο πληθυσμός άνω των 65 ετών σε βάρος των ηλικιών 0-14 και θα μας κατακλύσουν οι πρόσφυγες και οι παράτυποι μετανάστες που η Κυβέρνηση τους βάφτισε νεοεισερχόμενο πληθυσμό, οι οποίοι γεννούν περισσότερο από τις Ελληνίδες και έτσι θα αλλάξουν την πληθυσμιακή κατανομή της χώρας και σε περιοχές όπου θα επικρατήσει έντονα το φαινόμενο του ισλαμισμού θα αποκτήσουν δικαιώματα εις βάρος των Ελλήνων.

Δυστυχώς ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος το είχε δει το πρόβλημα εδώ και πολλά χρόνια και για αυτό τότε σε περιοχές της Μακεδονίας και περισσότερο της Θράκης ενίσχυσε οικονομικά τις οικογένειες που ήθελαν και μπορούσαν να κάνουν τρία ή τέσσερα παιδιά.

Και η Κυβέρνηση Κ.Καραμανλή όταν ανέλαβε επανέφερε τα επιδόματα στις τρίτεκνες οικογένειες που είχε κόψει η Κυβέρνηση Σημίτη και διευκόλυνε τους τρίτεκνους και πολύτεκνους για άμεση μεταγραφή των παιδιών τους που σπούδαζαν στα ΤΕΙ και ΑΕΙ στο τόπο που έμεναν οι γονείς τους και αδασμολόγητα αυτοκίνητα για τους τρίτεκνους κ.α.

Αυτά όλα όμως μετά καταργήθηκαν, από την επόμενη Κυβέρνηση, ήρθε και η κρίση και το δημογραφικό πρόβλημα κτύπησε κόκκινο!!!

Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι να έρθει μια κυβέρνηση που αγαπάει, σέβεται και ενδιαφέρεται πρωτίστως για τους Έλληνες να σταματήσει αυτή τη κατάρρευση, να αναδιοργανώσει την οικονομία, να δημιουργήσει ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, έτσι ώστε να μπορέσει με μια δέσμη γενναίων κινήτρων να ενισχύσει την γονιμότητα και τον περιορισμό της αποδημίας. Πρέπει, δε, για άλλη μια φορά να γίνει κατανοητό ότι η χρησιμοποίηση παράτυπων μεταναστών και προσφύγων για τη βελτίωση του δημογραφικού προβλήματος, μπορεί να οδηγήσει σε ΕΘΝΙΚΗ και δημογραφική αλλοίωση.



Μπάμπης Καούκης

Επικεφαλής Αξ/κής Αντιπολίτευσης Δήμου Ιλίου,
Γ.Σ. Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εφοριακών


Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018

Κώστας Κάβουρας: Η ΚΕΔΕ σε ρόλο “δούρειου ίππου” των εργολαβικών συμφερόντων

Στον Μυστρά του Δήμου Σπάρτης πραγματοποίησε, στις 24-25 Οκτωβρίου 2018, η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας το έκτακτο συνέδριό της, με θέμα τον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων και την εφαρμογή των Περιφερειακών Σχεδίων.
Ένα θέμα κρίσιμο, που δε φάνηκε να συγκινεί την πλειοψηφία των ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης, όπως έδειξε η χαμηλή συμμετοχή. Τη στιγμή μάλιστα που οι παραγόμενες ποσότητες αποβλήτων παραμένουν σταθερές αντί να μειώνονται, που η ανάκτηση υλικών μέσω της ανακύκλωσης παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα και σε ακόμη χαμηλότερα βρίσκεται η κομποστοποίηση οργανικών υλικών. Και όλα αυτά με υπαρκτό τον κίνδυνο της επιβολής ακόμη μεγαλύτερων κυρώσεων στη χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση για αυτήν την χαώδη κατάσταση.
Και το χειρότερο απ’ όλα, είναι ότι τη στιγμή που έχουμε ένα εξαιρετικά σημαντικό περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η ΚΕΔΕ μένει σε μια εξόφθαλμη προσπάθεια του Προέδρου της, να εκφράσει τον διακαή του πόθο για ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, μέσα από μία ακόμη “αυτάρεσκη” διοργάνωση.
Πως αλλιώς να αιτιολογήσει κανείς την παρουσίαση του ΣΔΙΤ για την Πελοπόννησο από την ίδια την εταιρία ΤΕΡΝΑ, κάνοντας το συλλογικό φορέα της Αυτοδιοίκησης Α’ βαθμού “πλασιέ” εργολαβιών και εργολάβων.
Σε μία συγκυρία που όλη η διεθνής συζήτηση και η σχετική επιστημονική βιβλιογραφία αναφέρεται στην ανάγκη μετατόπισης από το γραμμικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης που είχε μέχρι σήμερα στο κυκλικό και στο μηδενισμό των παραγόμενων αποβλήτων, ο κ. Πατούλης που εσχάτως διεκδικεί και την διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής, από κοινού με τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου, κ. Τατούλη, θέλησαν να “πλασάρουν” τα τρία φαραωνικά εργοστάσια μέσω ΣΔΙΤ στην Πελοπόννησο με τις ελάχιστες εγγυημένες ποσότητες.
Αν δηλαδή δεν παράγουμε όσα απόβλητα χρειάζονται, να πληρώνουμε επιπλέον για την ποσότητα που υπολείπεται, δημιουργώντας αντικίνητρα για την ανακύκλωση και φορτώνοντας τα επιπλέον βάρη στους πολίτες μέσω των ανταποδοτικών τελών.
Ο κ. Πατούλης σε αυτό το συνέδριο μας θύμισε τη βαθιά του εκτίμηση προς το μεγάλο κατασκευαστικό κεφάλαιο, υπερθεματίζοντας υπέρ της λύση των ΣΔΙΤ, αποκαλύπτοντας έτσι και το σχέδιο του για την Αττική. Διάνθισε μάλιστα αυτή την επιχειρηματολογία με την αποποίηση ευθυνών του  Α’ βαθμού Αυτοδιοίκησης για την μη υλοποίηση των τεθέντων στόχων.
Στην πραγματικότητα, η σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη στον χώρο της Αυτοδιοίκησης αφορά το ποιος τομέας θα έχει τον έλεγχο στη διαχείριση των απορριμμάτων και ποιος τελικά θα καρπώνεται τον παραγόμενο πλούτο από αυτά: ο δημόσιος ή ο ιδιωτικός.
Κανείς δεν παραγνωρίζει τις γραφειοκρατικές δυσκολίες που παρουσιάζονται, αλλά η μέχρι τώρα ανεπάρκεια των δήμων να υλοποιήσουν τους εθνικούς στόχους που οι ίδιοι έχουν εξειδικεύσει στα τοπικά σχέδια είναι εξόφθαλμη. Το ίδιο και η αδυναμία απορρόφησης των σχετικών κονδυλίων – άνω του 1 δις ευρώ – για τη δημιουργία όλων των απαραίτητων υποδομών, απόκτηση κατάλληλων μέσων, εκπόνηση προγραμμάτων κ.α.
Η διασφάλιση, λοιπόν, του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης των απορριμάτων είναι επιβεβλημένη. Το ίδιο και η άμεση μετάβαση σε ένα αποκεντρωμένο μοντέλο που θα λειτουργεί στη βάση των αρχών της εγγύτητας, θα στηρίζεται στην πρόληψη, που θα είναι σε θέση να πιάνει τους ενωσιακούς στόχους, ελαχιστοποιώντας τις ποσότητες που πηγαίνουν προς ταφή.
Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι χρειάζεται δουλειά, αποφασιστικότητα και κυρίως αποτελεσματικότητα. Κι αυτό γιατί οποιαδήποτε αδυναμία, γίνεται πεδίο εκμετάλλευσης από τους “δούρειους ίππους” των εργολαβικών συμφερόντων, που παραφυλάνε να γυρίσουν τη χώρα μας χρόνια πίσω.
* Ο Κώστας Κάβουρας είναι οικονομολόγος, δημοτικός σύμβουλος Ιλίου και επικεφαλής της δημοτικής κίνησης «Αλληλέγγυα Πόλη».

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

Μπ. Καούκης: Αριστερά εγκλήματα σε βάρος των επενδύσεων


Άρθρο του Μπάμπη Καούκη*

Το δυστύχημα της χώρας μας να το κυβερνούν οι γιαλατζή αριστεροί με συνεταιράκια τους γιαλατζή ψευτοπατριώτες δεξιούς συνεχίζεται!

Η φορομπηχτική πολιτική τους συνεχίζεται χωρίς σχέδιο και όραμα ναρκοθετώντας την επόμενη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η παραγωγική βάση της οικονομίας συνεχίζει να σέρνεται και η Ελλάδα εξακολουθεί να παραμένει στην τελευταία θέση παγκοσμίως στις επενδύσεις.
Δεν πρέπει με τίποτα να ξεχάσουμε το μεγάλο οικονομικό έγκλημα που διέπραξε το ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το 2015 με τη περήφανη διαπραγμάτευση τη στιγμή που ήξεραν τα πάντα για την Ελληνική οικονομία. Άλλοθι για αυτούς δεν υπάρχει κανένα.

Οδήγησαν τότε την χώρα σε ένα αχρείαστο δανεισμό 86 δις ευρώ, εκροή καταθέσεων 36 δις ευρώ, 36,8 δις ευρώ απώλειες μέσω της εξαΰλωσης της αξίας των τραπεζικών μετοχών, πρόσθετα μέτρα 14,5 δις ευρώ, διαφυγόν ΑΕΠ 14 δις ευρώ για την τριετία 2015-2017 και απώλεια 9-10 δις ευρώ από τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών επί των ελληνικών ομολόγων. Συνολικά η απώλεια αγγίζει τα 200 δις ευρώ. Τόσα μας κόστισαν οι χοροί με τα νταούλια στη πλατεία Κλαυθμώνος και οι σεξιστικές εκφράσεις και μαγκιές του Καμμένου.

Και στη συνέχεια για να καλύψουν αυτή τη ζημιά έναντι του Ελληνικού Λαού υπερφορολογήσαν και φτωχοποίησαν την μεσαία τάξη, δηλητηριάζοντας ταυτόχρονα το επενδυτικό κλίμα απωθώντας και το τελευταίο εθελοντή επενδυτή.

Ποιος λοιπόν θα επενδύσει σήμερα έχοντας εμπιστοσύνη σε αυτούς;
Αυτή η συγκυβέρνηση έφτασε στο τέρμα της! Εάν αγαπούν έστω και λίγο τη πατρίδα τους και τους Έλληνες πρέπει να φύγουν και να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές άμεσα, γιατί όταν στη χώρα επικρατούν η αναξιοπιστία, η ανευθυνότητα, η ατολμία, η πολυγλωσία και ένα παρατεταμένο εκλογικό κλίμα δεν υπάρχει περίπτωση να μας εμπιστευτεί κανένας από τους διεθνείς επενδυτές γιατί απλά δεν έχουμε πρόσωπο….

* Μπάμπης Καούκης

Επικεφαλής Αξ/Κής Αντιπολίτευσης Δήμου Ιλίου

Γ.Σ. Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εφοριακών

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018

Σημειολογική «Αναγνωσιμότητα» ή Πολιτικός Δονκιχωτισμός;


Της Σεβαστής Στρογγυλού, Φιλόλογος – Ιστορικός

Ορμώμενη εκ της ξενοφώντειας σημειολογίας (παραχάραξη του ονόματος του Ξενοφώντα για δήλωση του κυκλώνα),  επιδίδομαι σε μία ονοματολογική περιπλάνηση.
[Ο Ξενοφών (όπως και ο Ζορμπάς, φωτ. κάτω) επιλέχθηκε για την ονομασία ενός τυφώνα, μέσω μιας απλουστευμένης εκδοχής που εκλαμβάνει μία ιδιότητα του Ξενοφώντα (αυτήν του στρατηγού: Κύρου Ανάβασις- Κάθοδος των Μυρίων)  ως κυρίαρχη, αγνοώντας την βασική ιδιότητα του, ως μεγάλου ιστορικού της Αρχαιότητας].
Αν οι αρχαίοι ήξεραν με ποιο τρόπο θα χρησιμοποιούνταν το όνομά τους πιθανά να μην ήθελαν  να είναι και τόσο αναγνωρίσιμοι (μία λέξη του καιρού μας που θεωρείται βασικό συστατικό κοινωνικής ανέλιξης).
Έτσι  ο μεγάλος ποιητής μας, ο Όμηρος, δε νομίζω να ευαρεστείτο, όταν το όνομα του ταυτίζεται με τους ομηρικούς, πολλές φορές συζυγικούς , καυγάδες, προκειμένου να δηλωθεί μία διαφωνία που κρατάει  χρόνια… Αυτό οφείλεται στη ρήξη ανάμεσα στους ομηριστές και τους αντιπάλους τους γύρω από την ταυτότητα των ομηρικών επών, ως δημιουργημάτων ενός  ή πολλών προσώπων. Η Αφροδίτη, επίσης θα χαιρόταν ιδιαίτερα για τα αφροδισιακά της ελιξίρια, θα μεμφόταν όμως τη διάθεση του νονού των αφροδισιακών νοσημάτων. Ο Ερμής επίσης θα περηφανευόταν για την επιβίωση του στα ταχυδρομεία της Ελλάδας, θα αποδοκίμαζε όμως την τάση μας να γινόμαστε έρμαια των παθών και των δυνατών. Όσο για το Διόνυσο, όχι κι ότι έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης και στην Αρχαιότητα, δεν θα του άρεσε όμως το όνομά του να ταυτίζεται με τον διονυσιασμό-αλκοολισμό, λες και ,για να αφήσει κάποιος ελεύθερα τα ένστικτά του, χρειάζεται να είναι πάντα υπό την επήρεια οινοπνεύματος.
Ο τόσο προσφιλής για την αρχιτεκτονική Δαίδαλος με  τις χωροταξικές του επιλύσεις, δεν ξέρω αν ένιωθε χαρά για τις δαιδαλώδεις  περιπλανήσεις, ούτε  η Σίβυλλα για τις σιβυλλικές απαντήσεις, ο Οδυσσέας όμως πολύ θα περηφανευόταν για τη σύνδεση του ονόματος του με τα ατέρμονα-οδυσσειακά- ταξίδια και τις περιπέτειες παρά το γεγονός ότι για παραπλάνηση του Πολύφημου χρησιμοποίησε το όνομα Ούτις=ο Κανένας. Ίαση πάντα θα προσέφερε ο Ιπποκράτης ες αεί και ο Ιππόδαμος θα μνημονεύεται πάντα ως ο εγκέφαλος της  πολεοδομίας του Πειραιά, έστω κι αν τον έχωσαν σε μία αγορά (γιουσουρούμ).
Ο Αρίσταρχος θα νιώθει πάντα αδικημένος καθώς τη δόξα του ηλιοκεντρικού συστήματος του την έκλεψε ο Κοπέρνικος και ο Πυθαγόρας θα καυχιόταν τόσο για το θεώρημά του, όσο και για το πανεπιστημιακό του άσυλο στη Σάμο. Το γινόμενο θα αποκτά πάντα άλλη διάσταση με τον επιθετικό προσδιορισμό καρτεσιανό, ενώ ο Ευκλείδης έχει παγιώσει τη σχέση του με τη γεωμετρία. Η δόξα του Κολόμβου θα περιορίζεται στην Κολομβία, ενώ ο Βεσπούκι, πατώντας στου Κολόμβου την ανακάλυψη θα δώσει το μικρό του όνομα στην Αμερική (Αμέρικο).
Ο  Δράκων θα εκθείαζε την επιβίωση των δρακόντειων –σκληρών- μέτρων του στους νομοθέτες του σήμερα και ο Σωκράτης, αν και ταπεινός, θα έπαιρνε τη μικρή του εκδίκηση από τη γυναίκα του Ξανθίππη, καθώς θα αναβίωνε τα σωκρατικά του=διαλεκτικά επιχειρήματα, έναντι του κόπανου της γυναίκας του ως μέσου πειθούς. Σίγουρα θα έπαιρνε θάρρος  από το γεγονός ότι το όνομα του συνδέεται με φιλοσοφικό μεταίχμιο (προσωκρατικοί και μετασωκρατικοί φιλόσοφοι). Ο Πλάτων δεν ξέρω αν συμβιβαζόταν με το γεγονός της ταύτισης του ονόματός του με τον Πλατωνικό έρωτα, εκτός αν σκεφτόταν να κλειστεί σε μοναστήρι, θα προβληματιζόταν δε για τους νεοπλατωνικούς, καθώς υποκρύπτεται μίας μορφής αμφισβήτηση στη   θεωρία του και υπόνοια μομφής στη συντηρητικότητα του. Όσο για τον Αριστοτέλη, μάλλον θα δυσαρεστούνταν για τη συσχέτιση του με την αυθεντία  κατά το μεσαίωνα και την αριστοτελική εξειδίκευση.
Ο Σολομών θα έγραφε νέα ιστορία με τις σολομώντειες λύσεις του, ενώ καθόλου δε θα του άρεσε η σολομωνική, καθώς θα τον ταύτιζε με την ακατάσχετη φλυαρία. Η ψυχή του Μαθουσάλα θα αναγάλλιαζε, καθώς εκτός της μακροβιότητα θα κέρδιζε και την αιωνιότητα, ενώ ο Μαικήνας δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα έδινε το όνομα του στους απανταχού χορηγούς και προστάτες του πολιτισμού.  Όσο για το φίλο μας τον Λούκουλλο, δεν θα μπορούσε ποτέ να διανοηθεί ότι γενιές φτωχών θα οραματίζονταν λουκούλλεια γεύματα προς ευαρέσκεια των διαιτολόγων κάθε εποχής.
Οι θρησκευτικοί μας ταγοί, θα διατυμπάνιζαν την διαχρονική τους  επιβίωση. Παπισμός, Καλβινισμός, Λουθηρανισμός, Μωαμεθανισμός, Κομφουκιανισμός. Όπου γης και ένα τάγμα δογματικό ή αιρετικό, με κυρίαρχη τη μεσσιανική αντίληψη και τη δόξα του αρχηγού-ιδρυτή.
Κάνοντας ένα άλμα χωροχρονικό, θα ήθελα να δω τον Παλαμά να κομπάζει καθώς οι σύγχρονοι και οι επίγονοί του προσπαθούσαν να συγκαταλέξουν τα έργα σε παλαμικάκαι μη, ενώ τον Σολωμό να οριοθετεί την πριν και τη μετά απ’ αυτόν ποίηση (προσολωμική και μετασολωμική). Όσο για τον καινοτόμο Καβάφη, πιθανόν  να μην είναι και τόσο ευχαριστημένος για τη σύνδεση του ονόματος του με την ειρωνεία (καβαφική) και την αποκάλυψη των ψυχόρμητων του αντιδράσεων.
Σε ηγετικό πλαίσιο, ο Μακιαβέλι θα αναδομούσε ξανά τον ηγεμονισμό-μακιαβελισμό, ο Νίτσε θα ανάπλαθε τον νιτσεϊκό υπεράνθρωπο, δίνοντας τη δυνατότητα στον  παρανοϊκό Χίτλερ να παραλλάξει την θεωρία του, προσαρμόζοντας την στη θεωρία της ανωτερότητας της φυλής του. Σίγουρα, ο Αδόλφος θα είχε ένα κίνητρο να επιστρέψει στην επάνω ζωή βλέποντας  να πολλαπλασιάζονται οι χιτλερικές τακτικές στον πλανήτη, ενεργοποιώντας τις γκαιμπελικές-προπαγανδιστικές ενέργειες του συνεργάτη του Γκαίμπελς.
Ο Μακάρθι θα συνέχιζε τις κατασκοπευτικές ενέργειες και τις διώξεις σε αντιφρονούντες (μακαρθισμός). Ο Στάλιν, από την άλλη  θα ανασταίνονταν από σκληροπυρηνικές- σταλινικές συμπεριφορές , ο Τρότσκι θα αναθαρρούσε από την ύπαρξη τροτσκικών κομμάτων και ο Μάο θα χαιρόταν για την επιβίωση των μαοϊκού τύπου τακτικών στην κυριαρχία της Κίνας. Ο Μαρξ επίσης θα έβρισκε πάντα τον τρόπο να διεισδύσει στις αντιλήψεις μας και στη  μεθοδολογία της επιστήμης ως πρότυπο –μαρξιστικό– και ο Λένιν στις λενινιστικές  πολιτικές πρακτικές και θεωρίες. Ο Χίτσκοκ, κινηματογραφικά, θα  χαιρόταν για την ατμοσφαιρική διάσταση  και την επικράτηση του προσωνύμιου χιτσκοκική σε κάθε ταινία τρόμου.
Ο Φρόϋντ, θα ξαφνιαζόταν από την ψυχαναλυτική του δύναμη και χρονική εμβέλεια καθώς  και τη μετωνυμία ψυχολογικό=φροϋδικό και θα έχαιρε ιδιαίτερα ως μάναντζερ του Οιδίποδα καθώς θα τον συνέδεε με το ομώνυμο σύνδρομο(οιδιπόδειο).
Από την άλλη, ο Φρόυντ και οι επίγονοί του, θα είχε αρκετή δουλειά σήμερα για να ανεύρει τους λόγους για τους οποίους οι σημερινοί πολιτικοί, και όχι μόνο, αναζητούν πρόσωπα του παρελθόντος για να αιτιολογήσουν τις επιλογές τους.
Ο νεκρός δεδικαίωται ή γίνεται  μία ιδιότυπη μορφή βεβήλωσης με στόχο την απομυθοποίηση ή την υπερεξιδανίκευση ενός όψιμου δονκιχωτισμού; Ίδωμεν!