H εξάπλωση του κορονοϊού Covid-19 έχει προκαλέσει μια μεγάλη
υγειονομική κρίση διεθνώς και στην Ελλάδα. Και φανερώνει μια σειρά από
ανεπάρκειες, ελλείψεις και εγκληματικές πολιτικές επιλογές των μέχρι σήμερα
κυβερνητικών πολιτικών στη δημόσια υγεία, την εργασία και τις κοινωνικές
παροχές.
Τόσο χρόνια, οι πολιτικές που εφαρμόζουν η τωρινή και οι
προηγούμενες κυβερνήσεις, τα απανωτά μνημόνια και οι επιταγές της ΕΕ δεν άφησαν
τίποτα όρθιο. Θυσίασαν ακόμη και τη δημόσια υγεία για το χρέος και τα
πλεονάσματα της λιτότητας.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) σήμερα γίνεται, με την αυτοθυσία
του υγειονομικού προσωπικού, η ασπίδα ενός ολόκληρου λαού απέναντι σε μια
επιθετική πανδημία. Μόλις «χθες» λοιδορούταν ως «κατεδαφιστέο» και
υποβαθμιζόταν με συνεχή υποστελέχωση και ανεπαρκείς υποδομές. Χρειάζεται άμεσα αποφασιστική
ενίσχυση του δημοσίου συστήματος υγείας, επέκταση των ΜΕΘ και υγειονομικό
υλικό.
Ποιος θα επωμιστεί το βάρος; Το κράτος ή ο εργαζόμενος κόσμος;
Στο μεταξύ, οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε δεινή
θέση. Οι απολύσεις τον τελευταίο μήνα άγγιξαν τις 40.000. Όσες και όσοι
εργάζονται σε τομείς που λειτουργούν ακόμα (π.χ, σούπερ μάρκετ, delivery κ.α.)
αντιμετωπίζουν εξοντωτική υπερεργασία και απλήρωτες υπερωρίες. Για τους
υπόλοιπους τα μέτρα στήριξης είναι σαφώς ανεπαρκή μέχρι στιγμής, αφού οι
κυβερνητικές εξαγγελίες έχουν ως προτεραιότητα την ενίσχυση των μεγάλων
επιχειρήσεων.
Τα κόστη ζωής τρέχουν σε μια περίοδο που όλη σχεδόν η οικονομική
δραστηριότητα και τα εισοδήματα έχουν παγώσει. Μας καλούν να «μείνουμε σπίτι»,
αλλά καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει ακόμα για το κόστος στέγασης και ζωής για
εκατοντάδες χιλιάδες από εμάς για το επόμενο διάστημα, για τα ενοίκια και τους
λογαριασμούς ρεύματος, νερού και τηλεφώνου. Κόστος το οποίο δεν καλύπτεται από
τα εξαγγελθέντα επιδόματα. Παράλληλα, γάντια, μάσκες και αντισηπτικά έχουν
εξαντληθεί ή συναντώνται σε τιμές αισχροκέρδειας.
Μέτρα προστασίας των εργαζομένων απέναντι στην αυθαιρεσία των
εργοδοτών, στήριξη χαμηλότερων εισοδημάτων:
1. Στους
εργαζόμενους που συνεχίζουν να δουλεύουν θα πρέπει να παρέχονται όλα τα
μέτρα προστασίας από τις εταιρείες.
2. Καθολική
απαγόρευση απολύσεων και να θεωρηθούν άκυρες όλες οι απολύσεις που
έγιναν το τελευταίο διάστημα.
3. Να υπάρξει
πλήρης κάλυψη των εργαζομένων που οι επιχειρήσεις έκλεισαν με απόφαση της
κυβέρνησης.
4. Να
ακυρωθεί η δυνατότητα στους εργοδότες να μην δηλώνουν τις υπερωρίες και την
αλλαγή του ωραρίου εργασίας των υπαλλήλων τους.
5. Ενίσχυση
των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
6. Αναστολή
όλων των πλειστηριασμών με συνέχιση της προστασίας της πρώτης κατοικίας.
Πρέπει
δηλαδή να υπάρξουν μέτρα έτσι ώστε να μην πληρώσουν το κόστος και αυτής κρίσης οι
εργαζόμενοι και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να μη γίνουν εφαλτήριο μεγάλων
κερδών για το κεφάλαιο και τους τζογαδόρους. Μετά τα μνημόνια αυτή η κρίση να
μην γίνει η χαριστική βολή για το επίπεδο ζωής και τα εργασιακά
δικαιώματα των εργαζομένων.
Αναρτήσεις
