Δελτίο Τύπου εξέδωσε ο Φορέας Διαχείρισης του Πάρκου Τρίτση με αφορμή την ξήρανση της 5ης λίμνης.

Αναλυτικά το κείμενο:

Με αφορμή την ξήρανση της 5ης Λίμνης, μίας εκ των έξι λιμνών του Πάρκου και του εξαιρετικά λυπηρού γεγονότος της απώλειας ενός μικρού μέρους του συνολικού πληθυσμού των ψαριών, ξεκίνησε ένας σφοδρός πόλεμος σε βάρος του Φορέα Διαχείρισης, με πρωταγωνιστή τον Δήμαρχο Ιλίου με στόχο την αποδόμηση του έργου του Φορέα και την αλλαγή του μοντέλου Διοίκησης του Πάρκου “Αντώνης Τρίτσης”.

Απέναντι σε αυτήν την πολλαπλή επίθεση από τον Δήμαρχο και ορισμένα κανάλια και μέσα, που έσπευσαν να αναπαράγουν ειδήσεις, πολλές φορές ψευδείς, χωρίς να απευθυνθούν στο Φορέα Διαχείρισης απαντάμε στα εξής ερωτήματα:

Ενδιαφέρουν τον Φορέα τα παιχνίδια εντυπώσεων?

ΟΧΙ, ο Φορέας δεν συμμετέχει στον πολιτικό στίβο, ρόλος του είναι η προσήλωση του στην διαχείριση του Πάρκου.

Συγκεκριμένα, ο Φορέας έπρεπε μέσα στο χρονικό διάστημα της τριετούς θητείας του, που λήγει αρχές Οκτωβρίου, να διασφαλίσει μια υγιή λειτουργία και να θέσει τις βάσεις για μια ορθολογική διαχείριση. Έπρεπε ειδικότερα να ξεχρεώσει υπέρογκες οφειλές, που οφείλονταν σε προηγούμενες περιόδους κακοδιοίκησης στη ΔΕΗ και στην ΕΥΔΑΠ και να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές και μισθούς σε επί 2 χρόνια απλήρωτους εργαζόμενους. Να συντηρήσει τις αφημένες στο έλεος της εγκατάλειψης κτιριακές υποδομές του Πάρκου, όπως την όμορφη και ζωντανή σήμερα Οθωνική Αυλή και το εντυπωσιακό, αλλά ξεχασμένο εκκλησάκι του Απ.Παύλου, έργο του Πικιώνη. Να προβεί σε καθαρισμούς και κλαδεύσεις για λόγους αναζωογόνησης, αλλά και πυροπροστασίας σε όλη την δασική έκταση του Πάρκου σε συνεργασία με το Δασαρχείο Αιγάλεω που δεν είχαν γίνει ποτέ στο παρελθόν, να διανοίξει διαδρομές για την πυρασφάλεια του Πάρκου, αλλά και να πραγματοποιήσει επανειλημμένες δενδροφυτεύσεις για την τόνωση του πρασίνου. Να αποκαταστήσει και να συντηρήσει βασικές υποδομές, όπως για παράδειγμα το πυροσβεστικό δίκτυο, τις ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, το δίκτυο φωτισμού, τις γέφυρες και τις κουπαστές για την ασφάλεια των πολιτών. Να τοποθετήσει καινούργιο εξοπλισμό, όπως παγκάκια, τραπεζόπαγκους, κάδους, αλλά και υπαίθρια όργανα γυμναστικής για τους επισκέπτες. Να τονώσει τις ανύπαρκτες ψυχαγωγικές δραστηριότητες του Πάρκου με την εκμίσθωση τριών νέων καφετεριών και καταστήματος ενοικίασης ποδηλάτων. Να προάγει την εκπαιδευτική του αξία με την ανάδειξη του εμβληματικού έργου-συμμετοχής της Ελλάδας στη 12η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής «La Biennale di Venezia 2010», που βρέθηκε ξεχασμένο σε μια αποθήκη, σε ένα χώρο που διαμορφώθηκε ειδικά σε μουσειακό για τον σκοπό αυτό. Να δημιουργήσει και να προσφέρει δωρεάν εκπαιδευτικά προγράμματα σε σχολεία με σκοπό την γνωριμία με το Πάρκο και τη βιοποικιλότητα του. Να ανακαινίσει και να μετατρέψει τις αίθουσες της Οθωνικής Αυλής σε εκθεσιακούς χώρους ανοιχτούς σε καλλιτέχνες και πολιτιστικές δράσεις. Να διεκδικήσει και να πετύχει με την υποστήριξη του Υπουργείου Παιδείας την Ίδρυση Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης μέσα στο Πάρκο Τρίτση. Να ανοίξει θέσεις εργασίες μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ σε νέους επιστήμονες, αλλά και εργάτες για να συμβάλουν στο έργο του Φορέα. Να υλοποιήσει μια σειρά από μελέτες και ενέργειες, που θα έδιναν λύσεις σε χρόνια προβλήματα του Πάρκου, όπως για παράδειγμα αυτό του νερού, που θα αναλυθεί στη συνέχεια. Και όλα τα παραπάνω μόνο ενδεικτικά σε σχέση με τα όσα έπραξε ο Φορέας μέσα στο χρόνο της θητείας του.

Είναι σημαντικό το Μητροπολιτικό Πάρκο “Αντώνης Τρίτσης” να διαχειρίζεται από ένα Φορέα στον οποίο εκπροσωπούνται το ΥΠΕΝ, η Περιφέρεια, οι όμοροι Δήμοι, ο ΑΣΔΑ, η ακαδημαϊκή κοινότητα και η κοινωνία των πολιτών?

ΝΑΙ, γιατί αυτό το σχήμα διασφαλίζει μια διαφανή, επιστημονικά τεκμηριωμένη, γειωμένη στα συμφέροντα και τις ανάγκες της κοινωνίας εκπροσώπηση και διαχείριση.

Μπορεί το Πάρκο να διαχειρίζεται αποκλειστικά και μόνο από ένα Δήμο?

ΟΧΙ, γιατί εκ του θεσμικού πλαισίου είναι μητροπολιτικού χαρακτήρα διαδημοτικός δημόσιος χώρος, υψηλού πρασίνου, περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και εκπαιδευτικής αξίας, στην υπηρεσία όλων των πολιτών του λεκανοπεδίου.

Πρέπει το Πάρκο να είναι δημόσιο και ενιαίο?

ΝΑΙ, αδιαμφισβήτητα.

Στρατηγική επιδίωξη του Φορέα άλλωστε, είναι να ενσωματώσει το σύνολο των εκτάσεων που του παραχωρήθηκαν από το δημόσιο (913 στρέμματα) και όχι τα 600 στρέμματα, που στην πραγματικότητα διαχειρίζεται λόγω αυθαίρετων καταπατήσεων.

Πως κατοχυρώνεται ο δημόσιος χαρακτήρας του?

Από μία σταθερή κρατική χρηματοδότηση που ο ιδρυτικός νόμος του Φορέα, Ν. 4414/2016, κατοχύρωσε και μια πολυσυλλεκτική διοίκηση που μπορεί να ανταπεξέλθει στον πολλαπλό ρόλο ενός Μητροπολιτικού Πάρκου, καθώς και από ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο, όπως το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο, που λαμβάνει μορφή Π.Δ. και θωρακίζει το Πάρκο.

Ο Δήμος Ιλίου ενδιαφέρεται πραγματικά για το Πάρκο?

ΟΧΙ, γιατί αρνείται να συμμετάσχει στο Διοικητικό Συμβούλιο του Φορέα, αν και ο Ν. 4414/2016 το προβλέπει, γιατί δεν παρέχει στο Πάρκο, στη διοικητική περιφέρεια του οποίου υπάγεται, τις υπηρεσίες για τις οποίες ο Δήμος χρηματοδοτείται και μόνο αυτός διαθέτει, όπως η συλλογή και αποκομιδή των απορριμμάτων και η φροντίδα και περίθαλψη των αδέσποτων ζώων. Γιατί ποτέ δεν έχει καθίσει στο τραπέζι να συμβάλει στο έργο του Φορέα με πράξεις και ουσιαστική στήριξη. Γιατί προβαίνει μόνο σε στείρα κριτική, επιθετικές δηλώσεις, συνεντεύξεις στα κανάλια και παιχνίδια εντυπώσεων με μοναδικό και αποκλειστικό στόχο να περιέλθει το Πάρκο στη διαχείριση του Δήμου Ιλίου με κάθε κόστος. Γιατί διατηρεί αμαξοστάσιο σε χαρακτηρισμένο κοινόχρηστο χώρο πρασίνου, γιατί αποκόπτει τμήμα έκτασης 60 στρεμμάτων από τη φυσική και λειτουργική συνέχεια του Πάρκου για τέλεση εκτεταμένων μουσικών εκδηλώσεων, γιατί ενθαρρύνει την είσοδο και τη στάθμευση Ι.Χ. αυτοκινήτων μέσα στο χώρο του Πάρκου, παρά την απαγόρευση του εγκεκριμένου από το ΥΠΕΝ, Κανονισμού Λειτουργίας και γενικώς προβαίνει σε ενέργειες που κατακερματίζουν με κάθε τρόπο τον ενιαίο χώρο του Πάρκο.

Είναι τα νερά η ταυτότητα του Πάρκου?

ΝΑΙ, οι τεχνητές λίμνες και οι υδροβιότοποι καθιστούν το Πάρκο Τρίτση ξεχωριστό και μοναδικό.

Όμως, το πρόβλημα των υδάτων του Πάρκου είναι ένα σύνθετο και χρόνιο πρόβλημα, που απαιτεί μια συνολική και βιώσιμη λύση. Καταρχήν ξεκινάει από το γεγονός ότι η ποσότητα των υδάτων που απαιτούνται για την κάλυψη του συνόλου των αναγκών του Πάρκου, είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την ποσότητα που μπορεί να διασφαλιστεί από τους διαθέσιμους πόρους. Μια από τις βασικές πηγές αυτή τη στιγμή είναι οι γεωτρήσεις και τα πηγάδια εντός του Πάρκου, τα οποία ο Φορέας έχει εντοπίσει ένα προς ένα και έχει προβεί στην αποκατάσταση της λειτουργίας τους. Ωστόσο, από τις γεωτρήσεις και τα πηγάδια καλύπτεται ένα μικρό μέρος των συνολικών αναγκών του Πάρκου σε νερό. Επιπλέον, στην 5η λίμνη υπήρξε κατασκευαστικό λάθος από την παράδοση του έργου, που σημαίνει ότι εξαρχής υπήρχαν απώλειες νερού από τις μονωτικές μεμβράνες. Μάλιστα η κατάσταση έχει σήμερα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο διότι μετά τον εγκιβωτισμό του Ρέματος της Εσχατιάς, που αποτελούσε μια βασική πηγή τροφοδότησης του Πάρκου σε νερό, η πηγή αυτή στέρεψε, καθώς το νερό έπαψε να καταλήγει πλέον στο Πάρκο.

Στην επιδείνωση της κατάστασης, έχει συντελέσει και η κλιματική αλλαγή σε συνδυασμό με τις ιδιαιτέρως υψηλές θερμοκρασίας που παρατηρούνται κατά τους θερινούς μήνες, με αποτέλεσμα το νερό να εξατμίζεται από τις τεχνητές λίμνες στο μεγαλύτερό του μέρος.

Μερίμνησε ο Φορέας για το θέμα των νερών του Πάρκου κατά τη διάρκεια της τριετούς θητείας του?

ΝΑΙ, ο Φορέας Διαχείρισης στην προσπάθεια του να βρει μια μόνιμη λύση στο χρόνιο πρόβλημα έλλειψης υδάτων αναζήτησε όλους τους πιθανούς τρόπους εύρεσης επαρκών ποσοτήτων υδάτων. Αναλυτικότερα εξετάστηκαν πέντε εναλλακτικές προτάσεις για τη διαχείριση των υδάτων, βάσει της διεθνούς βιβλιογραφίας και πρακτικής:

· Κάλυψη των αναγκών από τις υφιστάμενες γεωτρήσεις/ πηγάδια. Όμως, οι παρεχόμενες ποσότητες αποδείχθηκε ότι δεν επαρκούν. Παρ’ όλα αυτά συντηρηθήκαν οι γεωτρήσεις και τα πηγάδια προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες για την αποκατάσταση του πυροσβεστικού δικτύου, η οποία υλοποιήθηκε.

· Δημιουργία φράγματος/ μικρού ταμιευτηρίου υδάτων πλησίον του Πάρκου, όπως η περίπτωση του αντλιοστασίου του Μόρνου, που για σύνθετους τεχνικούς λόγους δεν κατέστη εφικτή.

· Κατασκευή συστήματος αφαλάτωσης/επεξεργασίας νερών εκτός Πάρκου. Εξετάστηκε η περίπτωση προμήθειας από γεώτρηση του Ποικίλου Όρους, αλλά απεδείχθη περίπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία.

· Εμπλουτισμός με παροχή νερού από την ΕΥΔΑΠ. Μια λύση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο εκτάκτως και σε περιορισμένο βαθμό, καθώς επιβαρύνει το υδάτινο ισοζύγιο του λεκανοπεδίου.

· Μονάδα επεξεργασίας αστικών λυμάτων και ανακύκλωσης νερού. Η τελευταία κρίθηκε ως η μόνη ενδεδειγμένη και απολύτως οικολογική επιλογή, που θα έδινε μακροχρόνια και βιώσιμη λύση στο πρόβλημα της έλλειψης νερού με δεδομένη την αυστηρή τήρηση των τεχνικών προδιαγραφών συντήρησης του έργου. Στη λογική αυτή ξεκίνησε τη δημόσια συζήτηση με την ΕΥΔΑΠ, για την εγκατάσταση μονάδας επεξεργασίας λυμάτων υψηλών προδιαγραφών και υπερσύγχρονης τεχνολογίας, το προϊόν της οποίας θα χρησιμοποιηθεί για την συνεχή τροφοδότηση των τεχνητών υγροτόπων του Πάρκου. Η ΕΥΔΑΠ συνέταξε και κατέθεσε Τεχνικό Δελτίο για την χρηματοδότηση του έργου αξίας 800.000 € από το Π.Δ.Ε. έτους 2018 και το έργο τελικά έλαβε έγκριση από το αρμόδιο Υπουργείο. Όμως, πριν ακόμη κατατεθεί η επίσημη και ολοκληρωμένη πρόταση της ΕΥΔΑΠ προς τον Φορέα Διαχείρισης, ο Δήμος Ιλίου έλαβε απόφαση στο Δημοτικό Συμβούλιο για την “παρεμπόδιση με κάθε τρόπο της προσπάθειας κατασκευής μονάδας επεξεργασίας λυμάτων εντός της έκτασης του Πάρκου”, χωρίς να έχει καν γνώση για το περιεχόμενο της πρότασης.

Επιπλέον ο Φορέας προώθησε την υλοποίηση μελετών, ώστε να αποτυπωθεί επακριβώς η κατάσταση των υγροτόπων και να λάβουν χώρα όλες οι απαιτούμενες ενέργειες για τη διατήρησή τους. Ξεκίνησε σε συνεργασία με το Δήμο Αγίων Αναργύρων που εκπόνησε τη μελέτη και τον ΑΣΔΑ μέσω προγραμματικής σύμβασης, την υλοποίηση του έργου της στεγάνωσης της 5ης Λίμνης, προϋπολογισμού 374.000 ευρώ, το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2020. Πρόεβη στον έλεγχο του συστήματος ανακυκλοφορίας νερού μεταξύ των τεχνητών λιμνών, το οποίο είχε παλαιότερα εγκατασταθεί στο Πάρκο και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε με ευθύνη των προηγούμενων Διοικήσεων. Τέλος, σε σχέση με το έκτακτο φαινόμενο της απώλειας ψαριών στη λίμνη, ο Φορέας έλαβε όλα τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση του, μεταφέροντας όλα τα έμβια όντα σε ασφαλές υδάτινο περιβάλλον, τροφοδοτώντας την πέμπτη λίμνη με νερό και καθαρίζοντας το κανάλι σε όλο του το μήκος.

Σκοπός του Φορέα Διαχείρισης είναι η προάσπιση του Πάρκου και του δημόσιου χαρακτήρα του, γι’αυτό όχι μόνο δεν φοβόμαστε την κριτική, αλλά αντίθετα αποτελεί για μας πρόκληση για ουσιαστικό διάλογο.

Γι’αυτό οργανώνουμε στις 16 Σεπτέμβρη μια ανοιχτή εκδήλωση, στην οποία θα παρουσιάσουμε τα πεπραγμένα και τον απολογισμό της θητείας μας. Τα προβλήματα, αλλά και τις προοπτικές που ανοίγονται για το μέλλον της διαχείρισης του Πάρκου. Στόχος μας να υπερνικήσουμε τα εμπόδια που τίθενται στον αγώνα για την διάσωση και ανάδειξη του πολύτιμου αυτού δημόσιου χώρου της Δυτικής Αθήνας.